Een kreet die we allemaal op school leerden. Wat doet acupunctuur nou werkelijk? Het bevorderen van het natuurlijk herstel vermogen.

Wat is dit mystieke vermogen dan werkelijk. Is het ook werkelijk mystiek?

Wij mensen zijn gelukkig begiftigd met het natuurlijke vermogen om te kunnen herstellen. Het lichaam is ten alle tijd bezig om de perfecte natuurlijke balans te bereiken. In de westerse geneeskunde wordt dit de homeostase genoemd.

Denk maar aan een wondje wat na een aantal weken prachtig geheeld is. De verrekte nekspier die na een aantal weken gelukkig vanzelf over gaat. Het gesprongen adertje in het oog waardoor we een aantal dagen met een rood oog lopen. Een blauwe plek die “vanzelf” weer verdwijnt.

Cellen die verouderen of niet goed functioneren worden netjes opgeruimd, Als een virus of bacterie ons lichaam binnendringt worden er meteen een heel scala van processen in werking gezet om deze binnendringers op “vurige” wijze uit het lichaam te verdrijven.

Allemaal inwendige processen waar we over het algemeen niets van merken. Ons menselijk lichaam is continue stilletjes op de achtergrond bezig om ons goed te doen voelen.

Maar dan, op een bepaald moment gaat er ergens wat mis. Ons lichaam begint ergens te haperen. Het lukt op de een of andere manier niet meer om een bepaald probleem op te lossen. Variërend van pijn, gevoel van beperking, ongemak, disfunctie van organen of uitscheiding van onze afvalstoffen via zweet, urine of ontlasting. We voelen ons niet meer prettig en de focus van ons leven ligt op de klacht i.p.v. het leven.

Gelukkig bestaat de westerse geneeskunde die een heel scala aan medicijnen en technieken heeft om de meeste kwalen te verhelpen. Waar zouden we zijn zonder antibiotica? ,de chirurg die op bijna artistieke wijze de meest kwalijke zaken uit het lichaam kan verwijderen. Mentaal/emotionele klachten die veroorzaakt worden doordat we bepaalde “stofjes” in de hersenen missen worden verholpen door adequate toevoeging van medicijnen.

Toch is de westerse geneeskunde, net zoals de oosterse geneeskunde niet feilloos. Beide hebben hun beperkingen. Geen enkele “kunde” is een universele geneeskunde. Helaas gebeurd het nog maar al te vaak dat, ondanks de toewijding van de behandelaar, de oorzaak van de aandoening niet gevonden kan worden. De mens is een complex wezen die leeft in een complexe maatschappij

De oosterse geneeskunde heeft een andere kijk op het menselijk lichaam, het inwendige landschap en de daarbij behorende processen. Ook een andere kijk op de uitwerkingen van het klimaat, voeding en emoties op de mens

Het feit dat de een anders kijkt naar het lichaam dan de ander wil niet zeggen dat er een de waarheid niet spreekt. Het zijn verschillende zienswijze gebaseerd op cultuur, achtergrond en tijdsspanne. De werkelijkheid is zoals een diamant met vele facetvlakjes.